اگر هدف ما اجرای برنامههای درمانی و بازتوانی برای معتادان باشد، وجود دیوارهای بلند و سیمخاردار باعث میشود اتفاقاتی همچون فرار معتادان از مراکز نگهداری بهطور مکرر رخ دهد. تفاوتی نمیکند که این مرکز متعلق به یک سازمان غیردولتی باشد یا زیر نظر شهرداری یا نهاد دیگری فعالیت کند. هیچگونه نظارتی با وجود دوربینهای متعدد وامکانات کافی نمیتواند بهطور کامل از بروز این مسأله جلوگیری کند چراکه حتی در زندان نیز چنین اتفاقاتی رخ میدهد.بنابراین باید بهیاد داشته باشیم که هدف از راهاندازی این مراکز، درمان و بازتوانی است، نه ایجاد زندان. اگر قراربود معتادان بهاصطلاح متجاهر در چنین مراکزی نگهداری شوند، میتوانستیم بهجای آن زندان بسازیم و آنها را در آن نگهداری کنیم اما سالها پیش به این نتیجه رسیدیم که زندان برای این افراد مناسب نیست.هدف ما کاهش جرمانگاری و اعتیاد بود. بنابراین تصمیم گرفتیم برای درمان و بازتوانی آنها چارهای بیندیشیم. بدین ترتیب هرگونه مرکز نگهداری شبهزندان در نهایت با بروز چنین اتفاقاتی مواجه خواهد شد. رویکرد کاهش آسیب و برنامههای مرتبط با آن، در جهان امروز بهصورت علمی مورد تایید قرار گرفتهاند. این برنامهها از نظر اقتصادی، علمی و تخصصی در حوزه کاهش آسیب مورد تایید متخصصان بینالمللی هستند. بنابراین بهجای راهاندازی چنین مراکزی، اتخاذ رویکرد کاهش آسیب حائز اهمیت است.